Tamaz Tsetskhladze: "Səbail"də ən yaxın dostlarım bu futbolçulardır.." (MÜSAHİBƏ, FOTOLAR)

Premyer.az saytının "Onları tanıyaq" rubrikasının növbəti qonağı - "Səbail" futbol klubunun gürcüstanlı legioneri Tamaz Tsetskhladzedir.

 

20 yaşlı müdafiəçi müxbirimizin suallarını məmnuniyyətlə cavablandırıb.

 

Qeyd: Müsahibənin alınmasında saytımıza dəstək olan "Səbail” FK-nın mətbuat katibi Törə xanım Əhmədovaya öz təşəkkürümüzü bildiririk.

 

-          Gürcüstanlı dostlarım məni Tazo deyə çağırırlar. Azərbaycanda isə klub yoldaşlarım mənə Tamaz və ya Tomas deyirlər. Ürəyiniz necə istəyirsə, helə də çağıra bilərsiniz.

 

-          Xeyir, orda bir az səhvə yol veriblər. Pasportumda adım Tamaz, soyadım Tsetskhladze gedir.

 

-          8 dekabr 1996-cı ildə Tbilisi şəhərində anadan olmuşam. Orta məktəbi də bu şəhərdə bitirmişəm. Futbol oynamağa 12 yaşımda başlamışam.

 

-          Olub. Amma mən uşaqlıqdan rəqqas olmuşam. Gürcü xalq rəqsləri oynamışam. Futbol oynamağa 12 yaşımda, Arveladze qardaşlarının Tbilisidəki "35-ci məktəb” adlanan futbol akademiyasında başlamışam. İlk məşqçim Vova Vaşadze olub. Bir il sonra "Olimp” idman akademiyasına keçmişəm. Burda məşqçim Qubaz Dolidze olub. 4-5 ilimi burda keçirmişəm.

 

-          17 yaşım olanda, "Lokomotiv” klubunun nəznində fəaliyyət göstərən "İberiya” klubunda oynamağa başlamışam. Bu klub Gürcüstanın 3-cü liqasında mübarizə aparırdı. 2014-cü ildə 3-cü liqanın digər təmsilçisi – "WIT Georgia II” klubuna keçmişəm. Daha sonra 3-4 ay ərzində 3-cü liqanın "Suxumi” komandasında oynamışam. Bu klubun heyətində 3-cü liqanın qalibi adını qazanmışam. "Suxumi”dən sonra Tbilisinin "Lokomotiv” komandasının əvəzedici  heyətinə keçdim. 6 ay burada çıxış etdim.

 

-          2015-ci ildə, "Suxumi”dən ayrıldıqdan sonra, Premyer Liqada çıxış edən "Merani” (Martvili) klubuna keçməli idim. O zaman bu klub çempionatda sonuncu yerdə gedirdi. Amma təəssüflər olsun ki, klubun baş məşqçisi məni bəyənmədi. Beləliklə də 2016-cı ildə ikinci liqada mübarizə aparan "Qardabani” komandasına keçdim.

 

-          Bəli var idi, amma az sayda, cəmi 2-3 nəfər olardı. Bunlardan biri Ramil Mansurov idi. Həmin il çempionat tamami ilə yeni sistemlə keçirilirdi. Mən bütün oyunlarda əsas heyətdə meydana çıxdım. Cəmi bir oyunda qalib gəlib, birində heç-heçə edib, bütün qalan görüşlərdə uduzduq.

 

-          İnanın ki, böyük stress içində idim. Komandanın zəif oyununda hər zaman ilk olaraq müdafiəçiləri günahlandırırlar. Mənə də təzyiqlər var idi. Belə olan halda heç futbol haqqında düşünə bilmirsən..

 

-          Xeyir, mən özümdə qüvvə tapıb məşqlərimi davam etdirdim. Təvazökarlıq kimi çıxmasın, amma mən məşq etməyi çox sevirəm. Futbolsuz qala bilmirəm.

 

-          "Qardabani”də çıxış edərkən, azərbaycanlı məşqçi Adil Mahmudovla tanış oldum. Mənim oyunum onun xoşuna gəldi. O mənə məşqlərimi davam etdirməyi, oyunumu bəyəndiyini və Azərbaycanda çıxış edə biləcəyimi də söylədi. Beləliklə də mən "Səbail” komandasına baxışa gəldim. Bunun üçün Adil müəllim Samir Əliyevin (Red: baş məşqçi) razılığını aldı. 2017-ci ilin yayında Bakıya gəldim. "Səbail” komandası ilə birlikdə 2-3 yoldaşlıq görüşündə iştirak etdim. Bunun ardından Antalyada keçirilən təlim-məşq toplanışına da qatıldım.

 

-          Bəli. Və bunun üçün də özümü çox xoşbəxt hiss edirdim. Çünki Türkiyədəki təlimlər, çempionatdan öncəki əsas və son təlimlər idi. Samir müəllim mənə bütün oyunlarda əsas heyətdə oynamaq üçün şans verdi. Keçirdiyimiz 5-6 oyundan 3-4-də məğlub olduq. Daha sonra Bakıya qayıtdıq və burda Samir Əliyev mənə bildirdi ki, klub mənimlə müqavilə imzalayacaq.

 

-          3 illik müqavilə imzaladıq. Samir müəllim  mənə bildir ki, narahat olmayım və öz oyunumu göstərim, o isə, öz tərəfindən, mənə əlindən gələn köməyi göstərəcək. Və sözünün üstündə də durdu. O mənə çox böyük dəstək olur. Tək o yox, bütün məşqçi heyəti və komanda yoldaşlarım da mənə dəstək olurlar. Samir müəllim, Səttar müəllim, Araz müəllim və Vitaliy müəllim. Bu 4 nəfərin adını xüsusi qeyd etmək istərdim. Komandaya gəldiyim ilk gündən onlar mənə dəstək olurlar və mən onların mənə olan etimadını doğrultmağa çalışıram. Bunun üçün özümü çox şanslı və xoşbəxt hiss edirəm.

 

-          Mən gənc futbolçuyam. Demək olar ki, mən Azərbaycanda sıfırdan oynamağa başlamışam, çünki Gürcüstanda mənim heç nəyim yox idi, mən heç Premyer Liqada da oynamamışdm. Burda isə mənə şans verildi. Mən özümü xoşbəxt hiss edirəm. Əgər xaricdən təklif alsam, ilk olaraq Samir müəllimlə danışacam, onun məsləhətini alacam. Amma onu deyim ki, hal-hazırda mən öz komandamdan və burda yaradılmış şəraitdən çox razıyam.

 

-          Bizim super komandamız var. Biz bir ailə kimiyik. İlk gəldiyim gündən komanda yoldaşlarım mənə dəstək olur, mənə hər zaman kömək etməyə çalışırlar. Bu mənim çox xoşuma gəlir.

 

-          İlk gəldiyimdə rus dilini demək olar ki heç bilmirdim. Ancaq ingilis dilini bilirdim. Komandada isə cəmi 3-4 azərbaycanlı futbolçu ingilis dilini bilir. Çox gənc və yaxşı kollektivimiz var. Hamısını çox sevirəm. Artıq rus dilini də öyrənmişəm və komanda yoldaşlarımla anlaşa bilirəm.

 

-          Hər kəslə münasibətim əladır. Heç kimlə pis münasibətim yoxdur (Red: gülür). Ən yaxın yoldaşım Murtuz Abakarovladır. Bu da təbiidir, çünki biz artıq 6 aydır bir yerdə qalırıq. O çox gözəl insandır, ikimiz də qafqazlıyıq (Red: gülür). Səfər oyunlarına gedəndə də, hər zaman bir otaqda qalırıq. Murad Ağayevlə də aramız yaxşıdır. Legionerlərdən isə Ayronu (Red: Ayron Stati - Hollandiya) və Maudonu (Red: Maudo Jarjue – Qvineya Bisau) qeyd edə bilərəm. Və qapıçıımız Emil Balayevi də qeyd etmək istəyirəm. O mənə həmişə dəstək olur, o çox gözəl insandır. Qapıçı olaraq da yaxşı qapıçıdır. Bir sözlə - super insandır!

 

-          Onlar bizim "qocalarımızdır”. Məsələn Vüqar Nadirov. Onu bütün Azərbaycan tanıyır, çünki o uzun müddət "Qarabağ”da və Azərbaycan millisində də oynayıb. Daha sonra çox da qoca olmayan (Red: gülür) Elman Taqayevi (Red: Türkmənistanlı legioner, 28 yaş) qeyd etmək istərdim. O da mənə dəstək olur həmişə. Gənclərdən isə bir nəfəri də qeyd etmək istərdim – Murad Musayevi. Bir problemim olan kimi, bu futbolçular mənə həmişə kömək edir.

 

-          Çox nadir hallarda asudə vaxtımız olur. Mən filmləri seyr etməyi çox xoşlayıram, əsasən Hollivud filmlərini. Mən, Murad və Murtuz adətən üçümüz kinoteatra gedib birlikdə baxırıq yeni filmlərə. Şəhərə gəzməyə də tez-tez birlikdə çıxırıq. Uşaqlıqdan "Starbucks” kofesinin heyranıyam (Red: Söhbətimiz məhz Bakıdakı "Starbucks”-da keçirdi). Hərçənd ki, kofe futbolçu üçün zərərlidir (Red: gülür). Amma hərdən bir fincan içmək olar.

 

-          Şəhəriniz çox xoşuma gəlir. Ən çox xoşuma gələn isə yeni tikililərdir. Daha sonra İçəri Şəhər və "Torqovı” küçəsi (Red: Nizami küçəsi) də xoşuma gəlir.

 

-          Ən zəhləm getdiyi şey – bəzi insanların küçələri zibilləməsidir. Gürcüstanda da təəssüf ki bu cür insanlar var. Və bir də bəyənmədiyim şey – gecikməkdir. Mən punktualizmi sevirəm, amma təəssüf ki bu gün görüşə bir az gecikdim (Red: 10 dəqiqə). Bu "xəstəlik” bütün qafqaz xalqlarında var.

 

-          Gəncədə hələ ki olmamışam, amma Qəbələni çox bəyənirəm. Çox gözəl təbiəti, təmiz havası, müasir futbol bazası var. Orada futbolçular üçün super şərait var.

 

-          Dəqiq yeməklərin adını bilməsəm də, amma futbolçularla birlikdə, Emil Balayevlə, Eltun Yaqublu ilə və digərləri ilə restoranda bir dəfə yemişik. Amma düşünürəm ki, evdə bişirilən yeməklər, restoran yeməklərindən daha dadlı olur. Buna baxmayaraq, yediyim yeməkləriniz çox xoşuma gəlib.

 

-          Mən Gürcüstanda hər zaman çay içməyi xoşlayıram. Sizdə çayı qəndlə içirlər (Red: gülür). Amma çox şəkər insana ziyandır. Xüsusi ilə də futbolçuya, çünki çəkimiz artır. Gürcü yeməklərinə gəlincə, təbii ki bəyənirəm, amma xəmir yeməklərimiz üstünlük təşkil etdiyi üçün, çox da yemirəm. Pəhriz saxlayıram. Ümumiyyətlə Gürcüstanda nadir hallarda milli yeməklərimizi yeyirəm. Xəngəl və xaçapuri çox kalorili yeməklərdir. Ona görə də digər futbolçular kimi – qarabaşaq, qaynadılmış ət daha çox yeyirəm. Yaxşı fiziki formada qalmaq üçün pəhriz saxlamalıyıq.

 

-          Musiqini sevirəm, amma nadir hallarda dinləyirəm. Klublara getmək, orada musiqi dinləyib oynamaq mənim xarakterimdə deyil.

 

-          Təbii ki darıxıram, çox darıxıram. Əsasən nişanlım və anam üçün. Amma ən çox balaca qardaşım üçün darıxıram. Onun 15 yaşı var. Və bir də öz tutuquşum üçün darıxıram (Red: gülür).

 

-          Burda olduğum müddət ərzində iki dəfə vətənimə getmişəm – Gürcüstanın U-21 komandasına çağırıldığımda, sentyabr ayında və bir dəfə də ailəmi görməyə getdiyimdə.

 

-          Təbii ki ailəm mənim üçün darıxır, xüsusən də nişanlım. Amma irəli getməyim üçün bu lazımdır və onlar bunu başa düşür və mənə dəstək olurlar. Ailəm mənə həmişə inanıb və özləri mənə deyir ki – "Sən çox güclü futbolçu olacaqsan!”. Bu mənim üçün çox önəmlidir. Ailəmin dəstəyi məni daha da güclü və xoşbəxt edir.

 

-          Yox, əksinə. Onalar deyirlər ki, əgər sənin arzun varsa, ona nail olmaq üçün lazım olan hər şeyi et. Hal-hazırda yaxşı futbolçu olmaq üçün mənim gözəl şansım var. Gürcüstanda bu şansım yox idi və bu da mənim üçün bir motivasiya oldu.

 

-          (Red: gülür) Dəqiq deyə bilmərəm. Bu hələ ki problemdir. Anam nişanlımı məndən də çox istəyir (Red: yenə gülür) və evlənməyimi istəyir. Amma bir şeyi də bilirlər ki, mən futbolu çox sevirəm. Mənim öz qaydalarım və planlarım var. Hələ ki futbol mənim həyatımda ilk sıradadır. Nişamlım da bunu bilir və məni anlayır. Biz uşaqlıqdan, 6 yaşımdan tanışıq. 8 yaşım olanda artıq nişamlımı sevdiyimi anladım. Evlənmək istəyirəm, amma indi yox. Gərək tam ayağa qalxım, ondan sonra artıq evlənə bilərəm. Güclü futbolçu olmaq üçün, mənim kimi gənc futbolçulara güclü rejim lazımdır.

 

-          (Red: gülür) Desəm ki içmirəm, buna heç kim inanmaz. Bütün gürcülər çaxır içməyi sevir. Mən isə yox. Dostlarım mənə deyir ki, sən gürcü deyilsən. Necə ola bilər ki, sən gürcü ola-ola, çaxırı sevmirsən? 

 

-          Ən sevdiyim içki – pivədir. Hər oyundan sonra mən mütləq bir banka pivə içirəm. Hər zaman. Sonra isə dincəlirəm və yatıram. Bu artıq qayda halına gəlib. Ciddi rejimi xoşlayıram.

 

-          Mənim öz hekayəm var. Mən hal-hazırda "Barsa”ya azarkeşlik edirəm. Əvvəllər Ronaldinyonu çox sevirdim, o mənim kumirim idi. Amma bir nömrəli futbolçu mənim üçün Leonel Messidir. Fabio Kannavaro da mənim kumirimdir. Millilərdən İspaniyaya və Messiyə görə Argentinaya azarkeşlik edirəm (Red: gülür).

 

-          David Kipiani, Laşa Totadze (Red: "Dinamo” Tbilisinin kapitanı). Mənim nişanlımın atası ilə, Totadzenin anası – doğma bacı-qardaşdılar.

 

-          Kapitan Rəşad Sadıqovu deyərdim. Yaxşı futbolçudur. Və Mahir Mədətov da çox xoşuma gəlir. O güclü və istedadlı futbolçudur.

 

-          Həlbətdə. "Roma” və "Atletiko” ilə oyunlarda olmuşam. "Çelsi” ilə oyuna da artıq internetdən bilet almışam. Biletimi qabaqcadan almışam. Murtuz Abakarov və Murad Ağayevlə birlikdə gedəcəyik oyuna, hətta Gürcüstandan da bir dostum bu oyuna baxmağa gələcək. Onun da biletini artıq almışam.

 

-          Yeganə tanıdığım futbolçu, "İnter”də çıxış etmiş Zurab Xizanişvildir. Bir nəfəri də deməyi unutdum - "Qəbələ”də oynamış Nika Kvekveskiri. Başqa heç kimi tanımıram.